Waar inspiratie vandaan komt

Bij M.BOOX is een bundel uitgekomen met daarin een kort verhaal van mij.
Onderstaand stukje heb ik tijdens de boekpresentatie voorgedragen.

Voor diegenen onder jullie die nog niet zo thuis zijn in het ambacht van schrijven wil ik wat uitleggen over hoe dit in zijn werk gaat. Hoe schrijf je een verhaal over iets dat niet echt gebeurd is? Of, nog fundamenteler: hoe kom je aan inspiratie?

Het begint vaak met een wandeling. Schrijvers lopen graag. De beste ideeën krijgen ze als ze niet achter hun schrijftafel zitten. Begrijp me niet verkeerd, er wordt heel veel achter de schrijftafel gezeten en zittend aan die tafel wordt heel veel geschreven, maar het begin, de eerste vonk, ontstaat meestal als een schrijver iets anders aan het doen is. Of, zoals John Lennon het in één van zijn liedjes concludeert: “Life is what happens to you while you’re busy making other plans.”
John slaat daarmee naar mijn mening de spijker op zijn kop, dus wandel ik veel. Ik begin altijd in het park dat aan mijn woonwijk ligt. Daar kom ik bomen tegen die er twee eeuwen geleden ook al stonden en uitgelaten honden die ballen achterna zitten. In de muziekkoepel is op elke zonnige zondagmiddag muziek en de rest van de week volgen snotneuzen op stepjes de kamerolifantspaadjes. Ik beklim de dijk die aan de rand van het park ligt en heb daar een prachtig uitzicht in de woonkamers die op de eerste verdieping liggen. Als ik me omdraai geniet ik van het uitzicht dat de bewoners vanuit hun huiskamer hebben: het silhouet van onze stad tegen de Hollandse lucht die boven de rivier hangt. De dijk voert me verder langs de uiterwaarden en langharige koeien die in hoogpollig gras aan het grazen zijn.
Als de dijk afdaalt naar de verharde weg, duik ik de binnenlanden in en ga op in de hegjes, weides met paarden en boerderijen aan eindes van opritten. En op het punt waar ik hemelsbreed het verste van mijn huis verwijderd ben, daar krijg ik Het Idee.

Tijdens de tweede helft van mijn wandeling krijg ik nooit veel van mijn omgeving mee, zeker niet als ik onderweg getrakteerd wordt op een tweede of zelfs derde vonk van inspiratie. Gelukkig leg ik de wandelroute ook af en toe in omgekeerde richting af.