Vet groen

Houd je je nu wel aan de schrijfopdracht? De vorige keer had je weliswaar een hoop leuke reacties, maar je hoort er ook nog wat van te leren. Lees de opdracht nog eens door.
‘Ik weet nog precies wat de opgave is,’ mompel ik tegen mezelf, ‘Een discussie met mijn innerlijke criticus, maximaal 250 woorden.’
Zou je niet even wat eten? Je zit alweer een paar uur non-stop te schrijven. Moet je er echt zoveel tijd in steken? Het hoeft maar een korte tekst te zijn, hoor.
‘Een tekst die tientallen mensen zullen lezen, dus het moet goed in elkaar zitten.’
Tientallen, nou het zijn er eerder gemiddeld tien. Kijk de teller er maar op na.
‘Oké, stil nu. Ik moet me concentreren.’
…
Er loopt iemand de voortuin in! Vlug, ga kijken wie het is.
Mijn pen drukt nog iets harder op het papier.
‘Als ik bezoek heb, dan hoor ik dat wel aan de deurbel. Zeg, hoor je mij ook niet een beetje bij te sturen op verhaaltechnisch gebied?’
Ja.
‘Daar heb ik deze keer dan maar bar weinig van gemerkt.’
Ik leg mijn pen neer.
‘Heb je nog tekstuele opmerkingen voordat ik dit in het net type?’
Ik zou het lettertype van de titel vet en groen maken.
Mijn blik glijdt over het stukje.
‘Verrek, je hebt gelijk.’

Deze tekst is geschreven in het kader van de Januari Schrijfmaand, een korte schrijfcursus op Schrijven Online.
Zie hier de opdracht en de reacties.