Mikado
De inhoud van de fruitschaal ligt verspreid over de eettafel. Grote broer snijdt een appel in stukjes en kijkt toe hoe zijn jongere broer met zijn mandarijnpartjes op de hoek van de tafel een bocht leg. Hij pakt ook een mandarijn, maar stoot daarbij bijna een banaan van de schaal.
“Ja, bewogen. Je bent af.”
Kleine broer wijst met pretoogjes naar het fruitstuk.
“We zijn met de bouw van een racebaan bezig, hoor. Niet met een spelletje mikado.”
“Ja, laten we mikado spelen met bananen!”
“Nee.”
Grote broer wil eerst het parcours uit hebben geprobeerd voordat ze wat anders gaan doen. Bovendien heeft hij allang gezien dat er op de fruitschaal maar vier bananen liggen. Dat is te weinig om er een spelletje mikado mee te spelen. En bovendien is met zo’n aantal de kans op een gelijkspel te groot.
“Laten we iets zoeken waarmee we het parcours kunnen testen.”
“Ja! Ik haal konijn.”
Kleine broer springt van zijn stoel. Eerlijk gezegd had grote broer voor de eerste test zijn raceautootjes in gedachten. Een konijn op de racebaan, hoe kom je erop. Ach ja, waarom ook niet.
Konijn spartelt tegen als kleine broer hem uit zijn hok haalt. Het hooi en de keutels die aan zijn pootjes zijn blijven plakken vliegen in het rond.
“Ik denk dat we konijn eerst even moeten wassen voordat we hem binnen op de tafel zetten,” oppert grote broer.
“Nee!” kleine broer kijkt hem verontwaardigd aan,”Dan krijgt hij zeep in zijn ogen en dat doet pijn.”
“We zullen alleen water gebruiken,” belooft hij.
“Dan krijgt hij het koud en dan wordt hij ziek.”
“Goed, dan wassen we alleen zijn pootjes en zijn buik.”
Grote broer ziet dat zelfs die optie niet in de smaak valt.
“We moeten zijn buik ook wassen,” probeert hij kleine broer te overtuigen, “Kijk dan, zijn buik is helemaal smerig. Pa en ma zullen het nooit goed vinden als we de eettafel vies maken.”
Ook dat helpt niet. Terwijl konijn met één poot op de grond hangt ziet hij dat zijn broertje tegen het ik-doe-niet-meer-mee-stadium aan zit. Omdat hij vreest dat ze anders het racecircuit helemaal voor niets opgebouwd hebben besluit hij het laatste beetje water bij de wijn te doen.
“Mij best, dan leggen we een oud tafelkleed op tafel.”
“Maar dan moeten we eerst al het fruit eraf halen en dan hebben we het racecircuit helemaal voor niets opgebouwd.”
Grote broer begint steeds meer bewondering te krijgen voor de organisatoren van racewedstrijden als NASCAR en Formule 1.
“Oké, jij je zin. Dan pakken we een stapel tekenblaadjes en dan leggen we die tússen het fruit. Nou goed.”
Beiden kijken naar de witte baan die zich over de tafel tussen het fruit door slingert. Tegen hun verwachtingen in ziet het resultaat er niet eens zo heel verkeerd uit. Ze wisselen een tevreden blik met elkaar uit waarna grote broer konijn op het vel papier aan het begin van het circuit zet. Kleine broer gaat bij de eerste bocht staan om konijn over het parcours te supporteren. Het dier kijkt rond, de geuren om zich heen aandachtig opsnuivend. Dan lijkt het de opzet van de obstakels om zich heen te hebben begrepen en schiet het vooruit, de eerste vellen achter zich van de tafel lancerend. Maar hoewel de broers nergens in het parcours splitsingen hebben toegevoegd lijkt konijn al bij de eerste bocht niet meer te weten welke richting hij op moet.
“Vooruit, de tijd loopt,” moedigt kleine broer hem aan, “Volg het witte spoor, konijn,” hij wijst naar de vellen naast het dier, “Rechts, ga rechtsaf!”
“Links,” haast grote broer hem te verbeteren, “Voor konijn is dat linksaf.”
Zijn inbreng lijkt konijn nog meer in verwarring te brengen. Schichtig houdt het de drukke gebaren van kleine broer in de gaten. Dan keert het zich om en schiet dwars door de grindbak van hazelnootjes richting het stapeltje bananen dat het midden van een haarspeldbocht markeert.
Grote broer vraagt zich even af of konijn de bananen voor een stel wortels heeft aangezien, want met een ruk trekt het één van de bananen uit de stapel.
Even is het stil. Konijn besnuffelt de gele schil, maar laat alweer snel de banaan ongeïnteresseerd links liggen. Of rechts, vanuit kleine broer gezien.
“Heb jij de andere bananen zien bewegen?” weet grote broer uiteindelijk uit te brengen.
Ze halen de tekenvellen van tafel, leggen het fruit terug op de schaal en zetten konijn terug in zijn hok. Konijn had duidelijk geen zin om het rondje af te maken en zij hebben al helemaal geen zin meer in een potje mikado. Konijn zou daarbij toch dik van hen hebben gewonnen.