Van manuscript naar boek – De titel

Voor wie schrijf ik eigenlijk?

Eerlijk gezegd doe ik dat in eerste instantie voor mezelf. Ik vind het heerlijk om net zoals een motorliefhebber aan mijn verhalen te sleutelen, net zo lang totdat alle kraakjes en morreltjes verdwenen zijn en ik ze, voorzien van een mooie kaft, in mijn boekenkast kan zetten.

Toch had ik al vanaf de eerste versie als doel mijn manuscript gepubliceerd te krijgen. Eerst zou ik het naar de grote landelijke uitgeverijen sturen, daarna naar de kleinere en zo verder. Als nul-optie kon ik altijd nog via een print-on-demand-bedrijfje een eigen exemplaar laten drukken, maar allereerst zou ik uitproberen hoe ver ik mijn verhaal kon laten komen.

Nu wordt het binnen de schrijverswereld afgeraden om je manuscript naar meerdere uitgeverijen tegelijk te sturen. Maar net als dat schrijftips eerder gezien worden als richtlijnen dan als harde eisen, houden vele amateurschrijvers zich daar niet altijd aan. In één keer meerdere bedrijven aanschrijven scheelt wachttijd en bovendien, wat is de kans dat er twee uitgeverijen je tegelijkertijd een contract willen aanbieden?

Nou, die kans is niet nul.

Red Eyed Rabbit, een kleine beginnende uitgeverij, zag wel wat in mijn verhaal. Ze hadden zelfs het hele manuscript al doorgenomen en me een uitgebreide reactie gestuurd. Zo vonden ze bijvoorbeeld de titel “2D” niet sterk genoeg. Het twee-dimensionale element was weliswaar in het verhaal een terugkerend thema, maar het was naar hun mening niet overtuigend genoeg aanwezig om het als titel te kunnen gebruiken.

Daar hadden ze wel een punt. Het 2D-onderwerp was het uitgangspunt van mijn boek geweest, maar ik besefte nu pas door hun opmerking dat, naarmate het manuscript was gegroeid, andere thema’s belangrijker waren geworden.

En toen ontving ik het mailtje van Zilverbron, de grote landelijke uitgeverij. Tja, wat moest ik toen?
Gelukkig reageerde Red Eyed Rabbit sportief en wensten ze me veel succes bij mijn schrijfcarrière.

Het gaat nu dus echt gebeuren. Een professionele redactie gaat zich over mijn manuscript buigen, een coverartiest zal aan het werk worden gezet en ik krijg een heel team achter me die me zal helpen bij het promoten van mijn boek. Maar ondanks dat ik niet meer binnen het fonds van die kleine beginnende uitgeverij zal worden uitgegeven, hebben ze me wel aan het denken gezet. Misschien moet ik “2D” toch maar voorlopig als werktitel aanhouden. Het heeft bij nader inzien toch iets teveel een science fiction-klank.