Eilland

Langzaam komt hij overeind. De witte vlekken voor zijn ogen zijn grotendeels verdwenen en het lukt hem alweer de landtong, die ver onder hem het vulkanisch eiland met het vasteland verbindt, te onderscheiden. Hij is aangekomen op het vlakkere deel van de helling en nog steeds verwondert hij zich over het waarschuwingsbord dat hij aan de voet van de berg tegenkwam:

EILLAND
BETREDEN OP EIGEN RISIKO

Door de aanwezigheid van de landstrook is het technisch gezien een schiereiland en geen eiland.
Hij controleert zijn hoogtemeter. Volgens het apparaat zit hij bijna op 4000 meter boven de zeespiegel. Ondanks dat hij voor zijn vakantie flink getraind heeft voelt hij zich, zelfs na de rustpauze, nog licht in zijn hoofd. Hij neemt een slok uit zijn veldfles. Hopenlijk verdrijft het frisse water zijn beginnende hoofdpijn.

De spelfouten op het bord blijven door zijn hoofd spoken. Waarom een dubbele “L”? De “K” in “risiko” is een veel logischere verschrijving. Maar ja, zo heeft iedereen zijn zwakke punten. Zelf kan hij bijvoorbeeld maar niet onthouden op het “zavel” of “zwavel” moet zijn. Pfoei, de stank wordt nu wel heel sterk.
Hij struikelt en het is enkel dankzij zijn reflexen dat hij niet tegen de grond gaat. Even blijft hij met zijn handen op zijn knieën staat totdat de grond is opgehouden met golven. Zijn veldfles begint leeg te raken.

… Was het nu “rozenstruik” of “rozestruik”?
… “Hondenhok”?

… Heeft mijn hond thuis het gas wel uit gedaan?

De steen onder zijn schoen zakt weg en hij landt hard op zijn achterwerk. Verbluft ziet hij dat hij op de rand van de krater zit. Zonder het in de gaten te hebben gehad heeft hij de top bereikt. Hij laat zich achterover zakken en staat voorzichtig op, langzaam, zodat zijn hoofd het bij kan houden. Daarna schuifelt hij terug naar de rand om te zien waar de steen gebleven is.
Dan kantelt de wereld.
De plotselinge luchtstroom maakt zijn geest weer even helder en terwijl de stroperige lavavloer op hem afkomt beseft hij dat het bord de toeristen moet waarschuwen voor de ijle lucht bovenop het schiereiland, het eil-land.

Hij is niet de enige die vreemde schrijffouten maakt.

Dit verhaal heeft meegedaan aan de eiland-schrijfwedstrijd van Schrijfretraite.
Lees hier de winnende verhalen en het juryrapport.