Goede voornemens

“Heb jij al goede voornemens gemaakt?”
De hele rit was hij al aan het woord geweest en nog presteerde hij het bij hun aankomst een nieuw onderwerp aan te snijden. Wonderlijk.

Ze waren de oprit van zijn vakantiehuisje opgedraaid, een blokhut midden in de natuur ver weg van de drukke stad. Hij bezocht deze beduidend vaker dan alleen in de vakantie, vaak in gezelschap van zijn vrienden. Bijna ieder weekend nodigde hij ze uit en dan was het altijd feest. Het afgelopen weekend was daar geen uitzondering op. Ze hadden hier de jaarwisseling gevierd en het was een weekend geworden waar ze zeker een maand genoeg aan zouden hebben. Daarom was dit keer alleen hij met hem mee gegaan. Er moesten wat klusjes aan de blokhut worden gedaan. En er moest nog wat rommel van de jaarwisseling worden opgeruimd.

Ze openen de achterklep van de auto. Achter in de landrover staan dozen met schoonmaakmiddelen. Ook hebben ze een paar dozen levensmiddelen meegenomen. Veel van de voorraad is er het afgelopen weekend doorheen gejaagd, dus gebruiken ze dit weekend ook om die terug aan te vullen.
“Ik heb al wel een lijstje opgesteld.”
Hij kijkt niet eens of het nieuwe gespreksonderwerp zijn belangstelling heeft als hij de auto in buigt om één van de dozen er uit te halen.
“Ik ga er bijvoorbeeld op letten dat ik niet meer anderen de zwaarste dingen laat tillen.”
Zijn hoofd komt weer uit de auto tevoorschijn en om te tonen dat hij het meent weegt hij de doos die hij in zijn handen heeft eerst voordat hij deze aan hem geeft.
“Ik ben vaak geneigd zelf de grootste dingen te dragen, maar de grootste spullen zijn niet altijd de zwaarste. Het ziet er dan wel uit alsof ik de ander mats, maar het is altijd de andere die zijn vingers plet bij het neerzetten van de bagage.”
De volgende doos die hij uit de auto tilt is inderdaad een stuk kleiner.
“Hier zitten boeken in” legt hij uit. Ze lopen met z’n tweeën over het grindpad naar de voordeur. Nog meer boeken, vraag ik hem. Je hebt er in je blokhut al zoveel en ik heb je er nog nooit in zien lezen.
“Dat is mijn volgende goede voornemen. Alle boeken waar ik thuis ook niets mee doe breng ik hier naar toe. Dan kan ik ze in alle rust sorteren en per genre in dozen stoppen, waarna ik ze in bulk kan verkopen. Ik moet ze een keer opruimen. Er zijn er al teveel in het kampvuur verdwenen. En boeken verdienen een beter lot dan als brandstof te dienen.”
De barbecues achter de blokhut waren wel vaker uit de hand gelopen. De hete kooltjes een vuurspuwer laten imiteren met behulp van de spiritusfles was nog maar één van de kleinere vergrijpen. Als we willen mogen wij ook kijken of er tussen zijn literatuur nog wat van onze gading bij zit.
Hij schopt een paar steentjes terug die in het gras verzeild zijn geraakt. Ook al een doorn in zijn oog.
“De oprijlaan moet ook nodig onder handen worden genomen. Voor het begin van de zomer wil ik al het onkruid tussen de steentjes uit hebben gehaald. En als ik de boel toch aan het aanharken ben kan ik ook net zo goed de verdwaalde kiezels terug vegen. Ik vraag me soms af hoe al die steentjes naast het pad verzeild zijn geraakt. Niemand van jullie parkeert zijn auto stiekem op de oprijlaan in plaats van op de weg?”
Ik vertel hem dat de kiezels rond zijn. En dan rollen ze gemakkelijk hun eigen weg. Hij glimlacht me geamuseerd toe. Hij steunt de doos met boeken onhandig op zijn knie terwijl hij de voordeur opent. We zetten de dozen op de tafel in de woonkamer. De schuifpui kijkt uit op de veranda. Daarachter ligt eerst nog een paar meter zand voordat de eerste begroeiing begint. Even kijkt hij peinzend naar buiten.
“Ik ga er ook voor zorgen dat als we weer een kampvuur bouwen deze helemaal uit is voordat de laatste gaat slapen” concludeert hij.
“Ik houd van die bossages achter mijn huis. Ik wil niet dat die struiken, zolang ik deze blokhut heb, per ongeluk in rook opgaan.”
Hij heeft zijn handen in zijn zij gezet.
“Er ligt genoeg zand om de laatste vlammen te doven. Dus daar zal het niet aan liggen” voegt hij er aan toe. Is dit ook één van zijn goede voornemens, vraag ik hem. Hij draait zijn hoofd naar me toe.
“Dit is ook één van mijn goede voornemens.”
Op het stukje kale grond staat het barbecuestel. Ook deze maakt hij deel van zijn goede voornemenswoede. Het ding staat er al sinds de oudejaarsavond. Het is na het laatste avond-van-het-jaarmaal nog niet schoongemaakt en ook de rest van de grond achter de blokhut mag gerust een keer geveegd worden.
“Dat ding zal tijdens één van de weekenden nog een keer in elkaar zakken van de roest. Ik ga vanaf nu na gebruik dat ding netjes binnen zetten. Of op zijn minst onder het afdak.”

We lopen terug naar de landrover voor de rest van de dozen. Ondertussen somt hij het ene na het andere goede voornemen op. Het is een beste kerel, ook de rest van onze vriendenclub deelt deze mening, en dat is niet alleen omdat hij graag en vaak een goede barbecue organiseert. Maar ze zijn het er allemaal over eens dat hij zichzelf wel heel erg graag hoort. Het is net alsof je een radio aan hebt staan. Soms zou hij willen dat zijn vriend een muziekinstrument bespeelde. Dan zou er tenminste nog een kans bestaan dat het gepraat af en toe afgewisseld werd met wat muziek.
“Vanaf vandaag de aardappels eerst droogkoken voordat ik ze opdien lijkt me ook een goed voornemen voor dit jaar. En niet meer uit mijn slof schieten als de bijrijder me een verkeerde kant op stuurt.”
Misschien kan ik hem geïnteresseerd krijgen in saxofoonlessen. Bij het bespelen van piano of gitaar zal hij nog steeds de mogelijkheid hebben er doorheen te praten.
“En verder wil ik het dit jaar ook wat rustiger aan gaan doen.”
Zo, de laatste doos is uit de auto gehaald en bij de rest op de tafel gezet. Ik vraag hem of het niet een beetje veel goede voornemens zijn. Deze zal hij nooit allemaal waar kunnen maken.
Hij lijkt niet van zijn stuk gebracht. Hij leunt op één van de dozen als hij me zelfverzekerd aankijkt.
“Een grote aantal goede voornemens aanmaken is juist een hele slimme tactiek. Je moet gewoon een heel uitgebreide lijst maken en er een aantal tegenstrijdige voornemens tussen stoppen. Dan zijn er altijd wel een paar waar het je lukt je aan te houden. Neem maar van mij aan, dat werkt ontzettend motiverend.”